Er is niets leuker dan speuren door de natuur. Deze keer gaan we in het bos op landgoed Haanwijk uitkijken naar ontbrekende stukjes van het Haantje. Help jij mee om te zoeken in deze spannende puzzeltocht langs het Haantjespad?  Dat wordt weer genieten van al het moois om ons heen!

Deze aankondiging stond te lezen op onze website en in nieuwsbladen voor de bijeenkomst Jeugdnatuurgroep van vandaag bij het Ontvangstcentrum Brabants Landschap op Haanwijk.
We mochten er deze keer negen nieuwsgierige kinderen met ouders ontvangen. Geen echt groot aantal deze zaterdagmiddag. Mogelijk lag het ook aan een koude wind: die wilde ook met onze kinderen meewandelen, een wandeling die rond half drie zou starten.

Rien, als inleider van deze middag, liet de kinderen, na inschrijving bij Henny, in een rondje op de vloer van het Ontvangstcentrum zitten, zichzelf in kleermakerszit ertussen nestelend, legde uit wat we deze middag zullen gaan doen. Daarna vuurde hij een aantal vragen over kippen, hanen en eieren op de kinderen af die steeds adequaat beantwoord werden. Witte en bruine kippen leggen witte resp. bruine eieren, maar van binnen zien die eieren er wel hetzelfde uit. (Noot van jullie verslaggever: Net mensen: donkere en lichte mensen zien er van binnen ook hetzelfde uit). Maar welke kleuren heeft een ei vanbinnen? Wit en geel. Juist! Een geel kuikentje heeft één tandje waarmee het de eierschaal kan openbreken om er vervolgens uit te kunnen kruipen, aldus Rien.
Een kuikentje wordt alleen geboren als bij de kippen een haan rondscharrelt, zo zei Rien. Alleen zonder haan tussen kippen krijg je een ei dat mensen eten. Deze altijd haanloze kippen zitten vaak in een legbatterij met duizenden en nog eens duizenden bij elkaar, zo vertelde Rien. Hij vond dat voor die kippen begrijpelijkerwijze niet leuk.
Om een beetje in de echte sfeer te komen liep Rien met de kinderen naar een raam waardoorheen de kinderen in levenden lijve drie kippen en een haan zagen scharrelen. Dit als voorbeeld voor eieren die daar zeker bevrucht uit kunnen ontstaan.

Daarna ging de groep op pad waarbij de kinderen de opdracht meekregen om langs een met gele pijlen aangegeven route te zoeken naar totaal negen genummerde gele bordjes waar steeds een doosje verstopt was waarin een gedeelte van een haanafbeelding lag. In een meegekregen hoesje moesten onze kinderen deze gevonden haanstukjes meenemen. Zo liepen ze het hele parcours af van de genummerde plekken. Het was onze negen kinderen allemaal gelukt om alle negen deelafbeeldingen te verzamelen, hier en daar wel eens een klein beetje geholpen door een (groot)ouder.

Langzamerhand kwamen de kinderen terug. Een plaat met een haantje-afbeelding was verdeeld in 3 x 3 hokjes en in ieder hokje kon zo’n stukje van de gevonden haanafbeelding door de kinderen geplakt worden. Daarna lagen kleurpennen klaar om een zo ontstaan haantje in te kleuren en eromheen wat te fantaseren. Er ontstond een flinke variatie van één haantjeskleurplaat met alles groen gekleurd, een ander met serieuze Rembrandtachtige kleurige haantjes t/m eentje met een rood-oranjekleurige brandende vulkaan naast een haantje. Dit alles deed Michel variëren op het bekende gezegde “in geuren en kleuren” naar: “speuren en kleuren”. Heel toepasselijk gevonden!

En natuurlijk ontbrak voor alle inspanningen limonade met een chocoladepaaseitje niet en voor de ouders stond koffie of thee te wachten. Alles werd geserveerd in echte bekers die na gebruik netjes afgewassen in de kast teruggezet werden. Al het catering- en administratiewerk mag hier ook wel eens gememoreerd worden met een dank-jullie-wel!

Leuk was dat er enkele nieuwe gezichtjes bij waren die het zo fijn hebben gevonden dat ze wel weer eens wilden terugkomen. Altijd prettig om dat te horen: spelenderwijs leren kinderen (en soms ook de ouders!) iets over de natuur en hopelijk ook het waarderen ervan, mede doordat onderweg hier en daar ook wel eens iets uitgelegd of verteld werd.

Rond vier uur was het uit met de kleurpret en gingen de kinderen, al of niet gewapend met een haantjeskleurplaat en wie weet ook met nieuw opgedane natuurervaringen, met ouders huiswaarts. Héél graag tot de volgende keer in mei!                                        
 
Hugo Landheer, 2 april 2022