De plantenwerkgroep van Natuurgroep Gestel is in mei gaan kijken bij een jong voedselbos in Berlicum om te zien wat er allemaal groeide. De bomen zijn nog niet groot genoeg om van te oogsten maar er zijn al een heleboel lage planten – de kruidlaag – die ook eetbaar zijn. Zoals smalle weegbree en duizendblad, die kun je net zoals peterselie gebruiken. Ook look-zonder-look, een mooi bloempje wat naar ui smaakt, en kleine pimpernel zijn in het voedselbos te vinden.
Wildplukken, wat betekent dat je eten in de natuur gaat zoeken, heeft drie belangrijke startregels. Nummer één: weet welke plant je voor je hebt, je wil geen giftige of smerige plant opeten! Lees je dit nu en wil je meer planten gaan herkennen in jouw buurt, dan kun je Obsidentify downloaden op je telefoon. Dit is een app die foto’s herkent die je hebt gemaakt van een plant of dier en jou zegt welke soort het waarschijnlijk is.
Nummer twee: laat altijd wat staan voor andere dieren en als er maar weinig planten zijn van de soort die je wil eten, kun je hem maar beter niet plukken. Dan zorg je ervoor dat de soort ook in het wild blijft!
Nummer drie: zorg ervoor dat er geen hondje over je maaltijd heeft geplast 😊. Je kunt beter planten wat verder van het pad plukken en altijd wassen voor gebruik. Dit is de reden dat in voedselbos D’Ekkers helaas geen honden mogen komen. Wel is het voor ieder mens open dus wil je een keer een kijkje komen nemen - en misschien al wat plukken! – dan ben je altijd welkom. Werkochtenden zijn op dinsdag en zaterdag, dan heb je de meeste kans om met iemand van het bos een praatje te maken.
Nu is er in het bos niet alleen voedsel voor mensen, maar ook voor dieren! Toen de plantenwerkgroep er was kwamen we een moordmysterie tegen…
Het begon met een spoor van veren, wat al gauw escaleerde. We kwamen vogelpoten tegen, en een eendenkop.
We vonden een dode mol, en volgden het spoor in het gras naar… een snoek. In het midden van het bos?
Toen we opkeken zagen we dat we recht voor een ingang van één van de twee dassenburchten in het voedselbos stonden. Maar geplukte veren en afgehakte eendenkoppen zijn niet iets wat een das snel achterlaat. Ze zijn alleseters, maar lusten vooral kleiner grut als regenwormen, kevers, slakken en muizen.
Toen de wildcamera in de buurt werd nagegaan, zagen we spelende vossenjongen! Dit leek inderdaad meer een slagveld wat een vos achterlaat. Maar dit is een dassenburcht. Heeft een vossenfamilie hier haar intrek ingenomen? Leven ze samen met de dassen? We weten het allemaal nog niet zeker, maar we houden deze ingang nu in de gaten. Het mysterie van de snoek in het bos is nog niet opgelost. Was het een vissende vos? Een das die een vissersbuit mee had gesleept? Of misschien is er een heel andere verklaring.
Ook is er een torenvalkkoppel die hun nest heeft gemaakt in een uitkijkpost in het voedselbos. Overdag heb je grote kans het mannetje en vrouwtje af en aan te zien vliegen met voer. Er is dus al genoeg te eten in het bos.
Al met al een interessante middag voor de plantenwerkgroep.
Eve van Kaathoven